woensdag 22 april - Las Vegas - Rockville
the longest day part 2
We hebben een Ford Explorer! Nog even wilden ze ons met een Kia Van afschepen, maar Erwin had strikte instructies gehad van Ingeborg: het moest en zou een Explorer worden. We gaan op weg. Coby en Martin krijgen vanaf de Interstate een eerste indruk van de gekte die Las Vegas heet. Daar komen we over ongeveer een week terug voor de echte kennismaking.
Na LV belanden we in de woestijn. Er is niets meer dan zand en rotsen. Coby en Martin vergapen zich aan het indrukwekkende landschap en ook wij genieten weer volop. Onze eerste stop is in Utah: de supermarkt Albertsons. We komen ongeveer 10 plastic zakken gevuld rijker na een dik half uur weer naar buiten. Genoeg voor de avond, de ochtend en wat te drinken en te snacken, Wel bier, maar geen wijn, want die verkopen ze niet in de supermarkt. We zijn nl in de mormoonse staat Utah. Dan moeten we er flink de vaart inzetten, want het begint al donker te worden en we hebben nog een ritje voor de boeg naar Rockville. We rijden even verkeerd, maar komen dan ongeveer om 21.15 aan in ons vakantiehuis. Ingeborg en Erwin voelen zich meteen weet thuis, want hier waren we al eens in de zomer van 2007. Voor Coby en Martin blijft het tot de volgende dag nog een verrassing hoe de omgeving van het huis eruit ziet. We eten nog een paar stukken stokbrood met Franse kaas en dan duiken we toch de mandjes in. Het is dan 22.00 uur in Utah: in Nederland wijst de klok dan 0.6.00 uur (23 april) aan.
Na LV belanden we in de woestijn. Er is niets meer dan zand en rotsen. Coby en Martin vergapen zich aan het indrukwekkende landschap en ook wij genieten weer volop. Onze eerste stop is in Utah: de supermarkt Albertsons. We komen ongeveer 10 plastic zakken gevuld rijker na een dik half uur weer naar buiten. Genoeg voor de avond, de ochtend en wat te drinken en te snacken, Wel bier, maar geen wijn, want die verkopen ze niet in de supermarkt. We zijn nl in de mormoonse staat Utah. Dan moeten we er flink de vaart inzetten, want het begint al donker te worden en we hebben nog een ritje voor de boeg naar Rockville. We rijden even verkeerd, maar komen dan ongeveer om 21.15 aan in ons vakantiehuis. Ingeborg en Erwin voelen zich meteen weet thuis, want hier waren we al eens in de zomer van 2007. Voor Coby en Martin blijft het tot de volgende dag nog een verrassing hoe de omgeving van het huis eruit ziet. We eten nog een paar stukken stokbrood met Franse kaas en dan duiken we toch de mandjes in. Het is dan 22.00 uur in Utah: in Nederland wijst de klok dan 0.6.00 uur (23 april) aan.
